Statushouder Abdullah Al Kotaifan (23) is nu anderhalf jaar in Nederland. Vluchtelingenwerk benaderde hem om deel te nemen aan het Startblokpanel. ‘Ik was meteen enthousiast toen ik de plannen hoorde!’ Het huisvesten van zo’n grote groep verschillende mensen op deze wijze, vindt hij een mooi idee.
Zelf komt Abdullah uit Syrië, waar hij voor de gedwongen keuze werd gesteld om zich bij het Syrische leger te voegen en te vechten of om het land te verlaten; hij koos te vluchten. Dit betekende wel dat hij zijn familie en zijn vrienden moest achterlaten, die ook nu nog steeds in Syrië verblijven. Zijn studie IT had hij vanwege de oorlog al afgebroken. ‘Je bent in één klap je leven kwijt.’
Eenmaal in Nederland voelt hij zich welkom. ‘Mensen op straat lachen naar je en zijn vriendelijk. Dit gevoel om welkom te zijn, wordt vergroot naarmate je met meer mensen in aanraking komt. Het is ook ontzettend leuk de mensen van het panel te leren kennen en met hen samen te werken. Het is een mooie groep doeners en denkers. Zo leer je steeds meer van elkaar en van elkaars achtergrond.’
De negatieve geluiden over vluchtelingen herkent hij wel: door de oorlog in Irak, kwamen in 2007 veel Irakese vluchtelingen naar Syrië. Ook in Syrië waren er toen gemengde gevoelens over vluchtelingen. ‘Veel mensen hielpen hen, maar anderen vonden dat zij ergens anders een plek moesten zoeken en waren argwanend. Zelf denk ik dat het belangrijk is te onthouden dat vluchtelingen individuen zijn en dat onder hen zowel goede als slechtere mensen zijn.’
In het Startblok ziet Abdullah de plek waar statushouders hun leven verder kunnen opbouwen. Het mooiste vindt hij, is dat het Startblok zo wordt ingericht dat het de ideale plek wordt om met andere culturen in aanraking te komen. ‘Naast je eigen woonplek, komen er woonkamers, wasruimtes en andere grotere gedeelde ruimtes waar je elkaar kunt ontmoeten en samen dingen kunt ondernemen. Zelf wil ik zoveel mogelijk te weten komen van andere culturen. Niet alleen van de Nederlandse, maar ook van bijvoorbeeld de Aziatische en Afrikaanse culturen. Door elkaar te leren kennen, wordt het makkelijker om je aan elkaar aan te passen en val je niet buiten de boot. Ik hoop door deze kennis op te doen, dat ik uiteindelijk anderen later hiermee weer kan helpen.’
Abdullah heeft zelf in Nederland ook al veel geleerd over andere culturen. Een leuk voorbeeld: ‘In Syrië is het gebruikelijk dat mannen elkaar kussen wanneer zij goede vrienden zijn of veel respect voor elkaar hebben. Dat doen ze in Nederland dus blijkbaar niet.’
Door de aanpak en inrichting van het Startblok heeft hij er alle vertrouwen in dat de culturele verschillen geen probleem worden. Sterker nog, hij denkt dat al die verschillende mensen zoveel kennis en levenservaring met zich meebrengen dat een soort kleine universiteit ontstaat. ‘Het idee is dat we deze kennis straks uitwisselen, zodat je elkaar verrijkt. In het Startblok werk je samen en vinden activiteiten plaats die ten goede komen aan de integratie.’
Tot slot: ‘Als ik op het Startblok ga wonen, dan hoop ik mijn leven in Nederland verder op te bouwen, nieuwe vrienden te maken en veel te leren over communicatie tussen verschillende mensen. En na vijf jaar hoop ik dat ze mij ook hebben leren kennen en dat ze zeggen: deze statushouder is een goed mens.’
Om in gesprek te raken met de doelgroep werd een Startblok Riekerhaven panel in het leven geroepen. Dit panel bestaat uit negen jongeren die een afspiegeling zijn van de toekomstige bewoners van het Startblok. Aan hen werden alle plannen voorgelegd, zodat de ideeën nog beter konden worden uitgewerkt. In de volgende blogs spreken we met de panelleden over hun visie op het Startblok.
Tekst: Fleur Eymann
